Happyfully
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Eva
15 Juli 2014 | Zuid-Afrika, Durban
"I'm happyfully per day"
Dat zei een klein, wijs meisje tegen mij toen we hand in hand de wandeling maakten vanmiddag.
Deze dag begon met het ontbijt, dit keer wat vroeger (namelijk 8 uur), omdat wij daarna maar Palm Tree zouden gaan en vervolgens naar de Zulu Experience. Na het ontbijt, weer bestaande uit cornflakes en brood, was het nog een half uurtje rijden naar Palm Tree. Palm tree is een organisatie gerund door twee (superaardige en gastvrije) Nederlanders. Palm Tree vangt kinderen op die niet bij hun ouders/moeder kunnen wonen, omdat daar bijvoorbeeld simpelweg geen geld voor is, of omdat die ouders of moeder nog heel jong zijn. Palm Tree vangt deze kinderen op en biedt hen onderdak. Ze hebben zelf inmiddels 16 kinderen, maar runnen ook een Daycare waar zij kinderen houden zodat de moeders een baan kunnen vinden. "Vandaag" waren er 2 baby's die dan daar verbleven voor adoptie (ja ook dat doen ze daar!) en aan het eind van de middag werd er zelfs nog een gebracht, van pas 10 dagen oud!
Naast deze Daycare, doen ze aan Homescholing, en vermaken ze de kinderen met spelletjes. Het meest bijzonder vond ik de "winkel", zoals ik het nu maar even noem, waar kinderen die wat minder slim zijn (en dus niet in staat zijn Homescholing te krijgen) toch nog zullen leren. In de winkel worden armbandjes, zilten knuffels en allerlei sleutelhangers verkocht die gemaakt zijn door deze kinderen. Zo verdienen de kinderen een beetje zakgeld, leren ze met hun handen werken enzovoort.
Wij gingen ook meehelpen vandaag, bijvoorbeeld met het maken van armbandjes (deze mochten we zelf houden, omdat ze zo blij waren met onze hulp), het beschilderen van de muur. En uiteraard weer spelen met de kinderen. Met de "kinderen" (ze waren eigenlijk al jaar of 12-16) hebben we het ontzettend gezellig gehad; we gingen dansen, hebben ze een Nederlands kaartspelletje geleerd en ook lekker gekletst...
Leuke opmerking; toen ik vroeg aan een van de jongens of hij kon dansen, antwoordde hij "nee", waarop de geniale opmerking werd gemaakt door een andere jongen "of course he can dance, he's black" ... ;-)
We verbleven bij Palm Tree tot een uur of een, daarna werden we opgehaald door een van de vrouwen voor de Zulu Experience en liepen we gezamenlijk richting dat dorp (krottenwijk, maar niet heel ernstig). Daar werden we verwelkomd door alle kinderen en kregen we een warme Zulu'se (?) maaltijd (Heerlijk aaaah). Na de maaltijd kregen we wat korte informatie; hoe trouwen mensen in de Zulucultuur? Dat werd uitgelegd aan de hand van een toneelstukje, dansjes en zang. Echt gaaf.
Hierna vertrokken we met wat kinderen, we kregen een rondleiding... Best heftig eigenlijk, als je ziet waar die kinderen in leven. Dat zijn letterlijk bij elkaar geraapte huisjes, en dan wonen ze er met zo veel tegelijk. Toch waren ze haast allemaal gelukkig. Zoals dat meisje vertelde: 'I'm happyfully per day'.
Ma de wandeling weer terug naar het huis waar we werden ontvangen, daar kregen wij nog Zuludansvoorstellingen van de kinderen, inclusief zang. Echt super leuk. Uiteraard mochten wij zelf nog laten zien wat wij hadden opgepikt, en konden we ook onze dansjes doen (kabouter plop, Macarena, cowboys en indianen...). Dat werd zeer gewaardeerd.
Toen was het weer tijd om terug te lopen naar Palm Tree waar wij werden opgehaald met de busjes. "Thuis" was het voor mij, en nog twee andere buddy's, tijd om te koken. Pasta met groenten. Lekker gezond ;-).
Leuk dingetje nog: Jolyn (begeleidster) kreeg een berichtje van Wilma (lokale expeditieleider) dat ene Eva erg in de smaak was gevallen bij Mother of Peace...
Morgen is het opnieuw tijd voor Palm Tree, we zullen daar de hele dag zijn en helpen met klusjes. Lange dag, maar het is het uiteraard allemaal waard. Ik ben allang blij dat ik mijn hulp kan aanbieden, want wat deze mensen voor elkaar krijgen is werkelijk fantastisch. Vandaag heb ik geleerd: Het geluk komt per dag, het gelukkig zijn idem. En als die kinderen daar zo naar kijken, dan zouden wij dat toch ook kunnen.. Toch?
Dat zei een klein, wijs meisje tegen mij toen we hand in hand de wandeling maakten vanmiddag.
Deze dag begon met het ontbijt, dit keer wat vroeger (namelijk 8 uur), omdat wij daarna maar Palm Tree zouden gaan en vervolgens naar de Zulu Experience. Na het ontbijt, weer bestaande uit cornflakes en brood, was het nog een half uurtje rijden naar Palm Tree. Palm tree is een organisatie gerund door twee (superaardige en gastvrije) Nederlanders. Palm Tree vangt kinderen op die niet bij hun ouders/moeder kunnen wonen, omdat daar bijvoorbeeld simpelweg geen geld voor is, of omdat die ouders of moeder nog heel jong zijn. Palm Tree vangt deze kinderen op en biedt hen onderdak. Ze hebben zelf inmiddels 16 kinderen, maar runnen ook een Daycare waar zij kinderen houden zodat de moeders een baan kunnen vinden. "Vandaag" waren er 2 baby's die dan daar verbleven voor adoptie (ja ook dat doen ze daar!) en aan het eind van de middag werd er zelfs nog een gebracht, van pas 10 dagen oud!
Naast deze Daycare, doen ze aan Homescholing, en vermaken ze de kinderen met spelletjes. Het meest bijzonder vond ik de "winkel", zoals ik het nu maar even noem, waar kinderen die wat minder slim zijn (en dus niet in staat zijn Homescholing te krijgen) toch nog zullen leren. In de winkel worden armbandjes, zilten knuffels en allerlei sleutelhangers verkocht die gemaakt zijn door deze kinderen. Zo verdienen de kinderen een beetje zakgeld, leren ze met hun handen werken enzovoort.
Wij gingen ook meehelpen vandaag, bijvoorbeeld met het maken van armbandjes (deze mochten we zelf houden, omdat ze zo blij waren met onze hulp), het beschilderen van de muur. En uiteraard weer spelen met de kinderen. Met de "kinderen" (ze waren eigenlijk al jaar of 12-16) hebben we het ontzettend gezellig gehad; we gingen dansen, hebben ze een Nederlands kaartspelletje geleerd en ook lekker gekletst...
Leuke opmerking; toen ik vroeg aan een van de jongens of hij kon dansen, antwoordde hij "nee", waarop de geniale opmerking werd gemaakt door een andere jongen "of course he can dance, he's black" ... ;-)
We verbleven bij Palm Tree tot een uur of een, daarna werden we opgehaald door een van de vrouwen voor de Zulu Experience en liepen we gezamenlijk richting dat dorp (krottenwijk, maar niet heel ernstig). Daar werden we verwelkomd door alle kinderen en kregen we een warme Zulu'se (?) maaltijd (Heerlijk aaaah). Na de maaltijd kregen we wat korte informatie; hoe trouwen mensen in de Zulucultuur? Dat werd uitgelegd aan de hand van een toneelstukje, dansjes en zang. Echt gaaf.
Hierna vertrokken we met wat kinderen, we kregen een rondleiding... Best heftig eigenlijk, als je ziet waar die kinderen in leven. Dat zijn letterlijk bij elkaar geraapte huisjes, en dan wonen ze er met zo veel tegelijk. Toch waren ze haast allemaal gelukkig. Zoals dat meisje vertelde: 'I'm happyfully per day'.
Ma de wandeling weer terug naar het huis waar we werden ontvangen, daar kregen wij nog Zuludansvoorstellingen van de kinderen, inclusief zang. Echt super leuk. Uiteraard mochten wij zelf nog laten zien wat wij hadden opgepikt, en konden we ook onze dansjes doen (kabouter plop, Macarena, cowboys en indianen...). Dat werd zeer gewaardeerd.
Toen was het weer tijd om terug te lopen naar Palm Tree waar wij werden opgehaald met de busjes. "Thuis" was het voor mij, en nog twee andere buddy's, tijd om te koken. Pasta met groenten. Lekker gezond ;-).
Leuk dingetje nog: Jolyn (begeleidster) kreeg een berichtje van Wilma (lokale expeditieleider) dat ene Eva erg in de smaak was gevallen bij Mother of Peace...
Morgen is het opnieuw tijd voor Palm Tree, we zullen daar de hele dag zijn en helpen met klusjes. Lange dag, maar het is het uiteraard allemaal waard. Ik ben allang blij dat ik mijn hulp kan aanbieden, want wat deze mensen voor elkaar krijgen is werkelijk fantastisch. Vandaag heb ik geleerd: Het geluk komt per dag, het gelukkig zijn idem. En als die kinderen daar zo naar kijken, dan zouden wij dat toch ook kunnen.. Toch?
-
15 Juli 2014 - 20:05
Christien:
Prachtig!
Wat gaaf om dit alles via je blog mee te kunnen lezen
Liefs -
15 Juli 2014 - 21:13
Christien:
Leuke fotoos! -
15 Juli 2014 - 21:36
Gb:
Klinkt super, Eva!
Groeten vanuit Panama. -
15 Juli 2014 - 22:25
Rianne:
Ik vind dit ook echt iets voor jou Eva! Wat goed en leuk :)
veel plezier nog komende dagen x -
15 Juli 2014 - 22:57
Fons:
Goed verhaal en mooie les van de dag ;-)
keep the spirit. -
16 Juli 2014 - 03:37
Chantal:
Het klinkt allemaal echt super mooi!
Echt heel knap van je, je bent een topper ^^
Heel veel succes en plezier nog de komende dagen!
Xx -
16 Juli 2014 - 10:09
Lia:
hoi Eva
wat gaaf zeg wat je nu al meemaak,en wat een leuke foto's ,het zal ongetwijfeld een super mooie ervaring worden deze weken,veel plezier
-
16 Juli 2014 - 15:09
Opa En Oma:
Een paar van jullie verslagen gelezen, zien alles voor ons omdat we de ervaring bij Regina hebben in Mosselbay.
Ga zo door meisjes
Het wordt een ervaring voor je leven
Liefs
Opa en Oma Haamstede -
16 Juli 2014 - 16:22
Eva Klappe:
Dankjulliewel allemaal! Ik geniet er echt ontzettend van. Er komen nog meer verhalen aan :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
